Telefon komórkowy kończy czterdziestkę (dokładnie jutro). Rzeczywiście, 6 marca 1983 roku amerykańska Motorola wprowadziła na rynek nieporęczny – w porównaniu z dzisiejszymi standardami miał 25 centymetrów długości i ważył 800 gramów, podczas gdy najnowsze modele iPhone’a mają około 13 cm długości i ważą mniej niż 200 gramów – telefon komórkowy, DynaTAC 8000X, prekursor smartfonów, bez których wszyscy nie możemy się dziś obejść (wystarczy spojrzeć na kryzysy odstawienia zdesperowanych ludzi z pustymi telefonami komórkowymi). Ze swoją długą, sztywną czarną anteną, niemal zabawnym pióropuszem, wyglądał jak krótkofalówka. Ale miał bogatą klawiaturę, pozwalał na trzydzieści minut rozmów (duża ulga w komunikacji miejskiej, gdzie dziś nękają go gadatliwe słuchawki), potrafił zapamiętać trzydzieści numerów, a pozostawiony w stanie czuwania ładował się do pełna przez dziesięć godzin . Kosztował 3 995 USD, a 300 000 zostało sprzedanych. W słynnym filmie o finansowych rekinach z 1987 roku „Wall Street” Olivera Stone’a postać bardzo złego i bardzo chciwego Gordona Gekko, granego przez Michaela Douglasa z włosami wysmarowanymi żelem, co było normą w tamtej dekadzie, zrobiła i zniszczył kariery swoich brokerów, wydając polecenia i wyroki ze swojego DynaTAC 8000X. Ten telefon komórkowy, który stał się teraz kolekcjonerskim przedmiotem dla fanów gadżetów z epoki, miał swoje pierwsze wcielenie jeszcze dziesięć lat wcześniej: w 1973 roku działający prototyp stworzył Martin Cooper, amerykański inżynier pracujący dla Motoroli. Oczywiście, jak wielu starszych pamięta, w 1983 roku bardzo niewielu posiadało ten telefon komórkowy.
Telefon komórkowy kończy czterdziestkę (dokładnie jutro). Rzeczywiście, 6 marca 1983 roku amerykańska Motorola wprowadziła na rynek nieporęczny – w porównaniu z dzisiejszymi standardami miał 25 centymetrów długości i ważył 800 gramów, podczas gdy najnowsze modele iPhone’a mają około 13 cm długości i ważą mniej niż 200 gramów – telefon komórkowy, DynaTAC 8000X, prekursor smartfonów, bez których wszyscy nie możemy się dziś obejść (wystarczy spojrzeć na kryzysy odstawienia zdesperowanych ludzi z pustymi telefonami komórkowymi). Ze swoją długą, sztywną czarną anteną, niemal zabawnym pióropuszem, wyglądał jak krótkofalówka. Ale miał bogatą klawiaturę, pozwalał na trzydzieści minut rozmów (duża ulga w komunikacji miejskiej, gdzie dziś nękają go gadatliwe słuchawki), potrafił zapamiętać trzydzieści numerów, a pozostawiony w stanie czuwania ładował się do pełna przez dziesięć godzin . Kosztował 3 995 USD, a 300 000 zostało sprzedanych. W słynnym filmie o finansowych rekinach z 1987 roku „Wall Street” Olivera Stone’a postać bardzo złego i bardzo chciwego Gordona Gekko, granego przez Michaela Douglasa z włosami wysmarowanymi żelem, co było normą w tamtej dekadzie, zrobiła i zniszczył kariery swoich brokerów, wydając polecenia i wyroki ze swojego DynaTAC 8000X. Ten telefon komórkowy, który stał się teraz kolekcjonerskim przedmiotem dla fanów gadżetów z epoki, miał swoje pierwsze wcielenie jeszcze dziesięć lat wcześniej: w 1973 roku działający prototyp stworzył Martin Cooper, amerykański inżynier pracujący dla Motoroli. Oczywiście, jak wielu starszych pamięta, w 1983 roku bardzo niewielu posiadało ten telefon komórkowy.